Λίμνες �έστου

Ο ποταμός Νέστος πηγάζει από την οροσειρά της Ρίλας στην κεντρική Βουλγαρία, εισέρχεται στην Ελλάδα από το νομό Δράμας και χ�νεται στο Θρακικό πέλαγος. Λατρευόταν ως ιερό ποτάμι από τους Θράκες και αναφέρεται από πολλο�ς αρχαίους συγγραφείς όπως τον Ηρόδοτο, τον Θουκυδίδη, τον Πτολεμαίο κ.ά. Έχει συνολικό μήκος 234 χλμ., από τα οποία τα 130 χλμ. διατρέχουν σε ελληνικό έδαφος ακολουθώντας γενικά ΝΑ κατε�θυνση. Στο ελληνικό έδαφος εισέρχεται από το βορειοκεντρικό τμήμα του νομο� Δράμας με υψόμετρο κοίτης 400 μ. και εξέρχεται από το Παρανέστι. Στη συνέχεια αποτελεί κοινό σ�νορο των νομών Ξάνθης και Καβάλας και εκβάλλει απέναντι από τη Θάσο, σχηματίζοντας το Δέλτα του Νέστου.
Πολλοί οι παραπόταμοι και τα ρέματα που συλλέγουν τα νερά στο έδαφος του νομο� και χ�νονται στο Νέστο. Από το νότιο τμήμα, ποταμός συνεχο�ς ροής είναι μόνο το ρέμα Πολυκάρπου. Από την οροσειρά της Κεντρικής Ροδόπης και από δυτικά χ�νονται ο Δεσπάτης, ο Μουσδέλης, το Μεγάλο Ρέμα, το Διαβολόρεμα και το Αρκουδόρεμα. Οι ποταμοί αυτοί που συλλέγουν τα νερά τους από το ελληνικό έδαφος αποτέλεσαν αφορμή να αξιοποιηθο�ν τα νερά του Νέστου με σκοπό την ενεργειακή, αρδευτική και τουριστική αξιοποίηση της περιοχής. Τα τρία φράγματα είναι στη σειρά εκείνα του Τεμένους - της Πλατανόβρυσης - του Θησαυρο�. Και τα τρία είναι υδροηλεκτρικά, ενώ το φράγμα Τεμένους θα είναι συγχρόνως ταμιευτήρας για αρδευτικο�ς σκοπο�ς και εκείνο της Πλατανόβρυσης αποτελεί συγχρόνως “αποθήκη”, απ’ όπου αντλεί νερό η μονάδα του Θησαυρο�. Σήμερα έχουν κατασκευασθεί και λειτουργο�ν τα δ�ο, αυτά του Θησαυρο� και της Πλατανόβρυσης, και έχουν δημιουργηθεί στα ανάντη τους οι δ�ο αντίστοιχες λίμνες. 
Τα πρανή του ποταμο� Νέστου και των λιμνών του καλ�πτονται κυρίως με δρυοδάση, ενώ η παρόχθια βλάστηση των λιμνών και των ρεμάτων αποτελείται από περισσότερο υδροχαρή φυτά. Εκτός από τις δρ�ες, τα είδη που συνθέτουν την παραλίμνια βλάστηση είναι: γα�ρος, οστρυά, φράξος, ιτιές, φιλ�ρα ή φλαμουριά, σφενδάμι, σκλήθρο, αγράμπελη, κρανιά, λεπτοκαρυά, κισσός, κέδρος, παλιο�ρι πλατάνι, λε�κη, τσαπουρνιά, ακακία, αγριοτριανταφυλλιές, βάτος, κουφοξυλιά, σορβιά κ.ά. Η ποώδης βλάστηση περιλαμβάνει κοινά αγριολο�λουδα των δρυδασών, αλλά και υδροχαρή, όπως: μαργαρίτα, καμπανο�λα, σαξιφράγα, δακτυλίδα, γαλατσίδες, αγριοφράουλα, γεράνι, λυχνίς, πικροράδικο κ.ά. Η πανίδα στην παραλίμνια περιοχή περιλαμβάνει κυρίως τη βίδρα, αλλά και τα ζώα που μετακινο�νται σε όλη την ευρ�τερη περιοχή, όπως: λ�κος, αλεπο�, αγριόγατος, ζαρκάδι, σκαντζόχοιρος, νυφίτσα, αγριογο�ρουνο. 
Επίσης, στην έκταση των λιμνών συναντώνται αμφίβια, όπως σαλαμάνδρα, βάτραχοι, καθώς και ερπετά όπως: νεροφίδα , οχιά, σα�ρες, χελώνες κ.ά.
Η ιχθυοπανίδα των λιμνών είναι πλο�σια σε ποσότητες και περιλαμβάνει κέφαλους (Leuciscus cefalus, Otthrias brandti), μπριάνες (Barbus meridionalis, B. plebejus), σ�ρτες (Chondrostoma varbarensis), ενώ στα ρέματα υπάρχουν οι πέστροφες (Salmo trutta macrostigma, S. trutta fario).