Α�χαιολογικός Χώ�ος Αλυκής

Η χερσÏŒνησος της Αλυκής βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά της Θάσου σε απÏŒσταση 32 χλμ. απÏŒ τον Λιμένα. Στις δ�ο πλευρές της χερσονήσου σχηματίζονται δυο φυσικοί κολπίσκοι που απÏŒ την αρχαιÏŒτητα χρησιμοποιο�νταν ως λιμάνια. Στην άκρη καθÏŽς και σε ολÏŒκληροι τη Νοτιοανατολική πλευρά της χερσονήσου βρίσκονται τα αρχαία λατομεία μαρμάρου το οποίο λειτουργο�σε σε ÏŒλη τη διάρκεια της αρχαιÏŒτητας μέχρι τα βυζαντινά χρÏŒνια. Η συνεχής δραστηριÏŒτητα είχε ως αποτέλεσμα να απολαξευτεί ένα μεγάλο μέρος της χερσονήσου σχεδÏŒν ως την επιφάνεια της θάλασσας και ÏŒταν η στάθμη της θάλασσας κατεβαίνει, να απομένει το αλάτι στα τοιχÏŽματα. Οι φυσικές αυτές αλυκές έδωσαν και το ÏŒνομα Αλυκή στην περιοχή, τοπων�μιο βεβαιωμένο απÏŒ την υστεροβυζαντινή εποχή. Ίχνη ανθρÏŽπινης κατοίκησης στη χερσÏŒνησο εντοπίζονται ήδη απÏŒ τον 7ο αι π.Χ σε λατρευτικÏŒ σπήλαιο στον ανατολικÏŒ κολπίσκο ÏŒπου ÏŒπου εντοπίζονται δ�ο αρχαίοι ναοί αφιερωμένοι σε άγνωστη προς το παρÏŒν θεÏŒτητα, τα ερείπια του οποίου βρίσκονται στην παραλία του ανατολικο� κολπίσκου. Επιπλέον, αρχαιολογικÏŒ ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ερείπια δ�ο παλαιοχριστιανικÏŽν βασιλικÏŽν που χρονολογο�νται στον 5ο και 6ο αιÏŽνα μ.Χ. Τα λατομεία εγκαταλείφθηκαν απÏŒτομα, λÏŒγω των σλαβικÏŽν επιδρομÏŽν. Σήμερα η Αλυκή έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικÏŒς χÏŽρος και αποτελεί τοπίο ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς και αρχαιολογικο� ενδιαφέροντος.