Στο νομÏŒ Δράμας κυρίαρχο στοιχείο στη φυσιογνωμία της περιοχής είναι το φυσικÏŒ περιβάλλον με τους μοναδικο�ς βιÏŒτοπους και τα εντυπωσιακά δασικά τοπία, τα οποία και αποτελο�ν σημεία αναφοράς για κάθε δραστηριÏŒτητα σε αυτÏŒν. ΑυτÏŒ υποστηρίζεται γιατί περιλαμβάνει ÏŒλες σχεδÏŒν τις ζÏŽνες βλάστησης που μπορο�ν να συναντηθο�ν στην Ελλάδα, αλλά και γιατί η χλωρίδα της περιοχής είναι πολ� πλο�σια σε φυτικά είδη (πάνω απÏŒ 1000), περιλαμβάνοντας και μοναδικά για την Ελλάδα είδη. Η ποικιλία της βλάστησης οφείλεται στη θÎση και γεωμορφολογία της περιοχής, στο κλίμα και Îδαφος, αλλά και στη γεωÏŠστορία του τÏŒπου.
Η βλάστηση του νομο� μπορεί να περιγραφεί ως εξής:
ΞεκινÏŽντας απÏŒ την πÏŒλη της Δράμας και ανερχÏŒμενοι υψομετρικά συναντάμε τους πρινÏŽνες ή τις δασικÎς εκτάσεις με το πουρνάρι που φθάνουν περίπου μÎχρι το υψÏŒμετρο των 400 μÎτρων. Άλλα είδη που υπάρχουν στα δάση αυτά είναι ο γα�ρος, το παλιο�ρι, η κρανιά, η πτελÎα (καραγάτσι), ο βάτος κ.ά.
ΨηλÏŒτερα (μÎχρι υψÏŒμετρου 800 μ.) και στις ημιορεινÎς και ορεινÎς πλÎον περιοχÎς, συναντάμε τα δάση φυλλοβÏŒλων δρυÏŽν, ÏŒπου ενδιάμεσα και σε υγρÎς θÎσεις υπάρχουν δάση καστανιάς και φλαμουριάς. Σε αυτά εμφανίζονται σποραδικά ή κατά ομάδες και τα είδη σκλήθρο, λεπτοκαρυά, καρυδιά, οστρυά, φράξος, άρκευθος (κÎδρος) κ.ά.
Σε μεγαλ�τερο υψÏŒμετρο απαντÏŽνται τα δάση της οξιάς και των παραμεσογείων κωνοφÏŒρων, που φθάνουν μÎχρι τα 1.800 μ.
Στη ζÏŽνη αυτή, εκτÏŒς απÏŒ τα δάση της οξιάς, υπάρχουν και τα δάση της μα�ρης πε�κης. Άλλα είδη που υπάρχουν είναι: ελάτη, άρκευθος, λε�κη τρÎμουσα, σημ�δα, ιτιÎς, βάτος των ιδαίων, αδριανÏŒς, σορβιÎς, σφενδάμια, μ�ρτιλλα κ.ά.
Παράλληλα με τα δάση της οξιάς και σε υψÏŒμετρα 1000 -1950 μ. υπάρχουν τα δάση των ψυχροβίων κωνοφÏŒρων, σπουδαίας και ιστορικής σημασίας, γιατί αποτελο�νται απÏŒ είδη που χάθηκαν οριστικά απÏŒ την περιοχή. Σε αυτά κυριαρχο�ν τα κωνοφÏŒρα με την ερυθρελάτη και τη δασική πε�κη, ενÏŽ υπάρχουν και τα είδη των δασÏŽν της οξιάς.