Βυζαντινό κάστ�ο Καλέ Διδυμοτείχου

Η καστροπολιτεία του Διδυμοτείχου, ή ÏŒπως ονομάζεται απÏŒ τους ντÏŒπιους «Καλέ», δεσπÏŒζει σε βραχÏŽδες �ψωμα 107μ., στην αριστερή ÏŒχθη του ΕρυθροπÏŒταμου. Η περιοχή σÏŽζει ίχνη ανθρÏŽπινης παρουσίας απÏŒ τα προÏŠστορικά ακÏŒμη χρÏŒνια. Το κάστρο προστατε�εται με τείχος συνολικο� μήκους περίπου 1800μ., που σε τακτά διαστήματα ενισχ�εται απÏŒ στρογγυλο�ς και ορθογÏŽνιους π�ργους, είκοσι τέσσερις στο σ�νολο, οι οποίοι χρονολογο�νται απÏŒ τα παλαιοχριστιανικά μέχρι και τα οθωμανικά χρÏŒνια. Ο πιο γνωστÏŒς και εντυπωσιακÏŒς είναι ο Π�ργος της Βασιλοπο�λας, στη νοτιοανατολική γωνία του οχυρωμένου λÏŒφου, που πήρε το ÏŒνομά του απÏŒ το θρ�λο που θέλει την κÏŒρη του διοικητή της πÏŒλης να πέφτει απÏŒ τις επάλξεις του. Χαρακτηριστική είναι η πλάκα που σÏŽζεται με χαραγμένο ένα μονÏŒγραμμα, πιθανÏŒτατα του πρωτοτράτορα Μιχαήλ Γλαβά ΤαρχεινιÏŽτη. Υπήρχαν αρκετές κ�ριες και δευτερε�ουσες εξωτερικές π�λες στα τείχη με κυριÏŒτερες τις ΣαραÏŠÏŒπορτες, τις ΝερÏŒπορτες ή Καλέπορτες και τις Π�λες της Γέφυρας στο νοτιοδυτικÏŒ τμήμα της οχ�ρωσης κοντά στον ΕρυθροπÏŒταμο. Κοντά στις ΝερÏŒπορτες και βÏŒρεια του Καλέ στις παρυφές της δυτικής πλαγιάς βρίσκεται το Πεντάζωνο, κυκλικÏŒς Π�ργος με μία ευθεία πλευρά, το εσωτερικÏŒ του οποίου χρησίμευε ως δεξαμενή, εξασφαλίζοντας την υδροδÏŒτηση του κάστρου και ενισχ�οντας την άμυνά του. Στους πρÏŒποδες του λÏŒφου, εντÏŒς του φυσικο� βράχου, υπάρχουν υπÏŒσκαφα (λαξευμένες κοιλÏŒτητες), που χρησίμευαν ως χÏŽροι αποθήκευσης και ως δεξαμενές νερο� στα υπÏŒγεια των σπιτιÏŽν, ενÏŽ δεν αποκλείεται και η λατρευτική χρήση ορισμένων απÏŒ αυτές.