Το Ό�ος Παγγαίο
Το Παγγαίο ÏŒρος αποτελεί Îνα μεγάλο ορεινÏŒ ÏŒγκο που εκτείνεται στους νομο�ς ΣερρÏŽν και Καβάλας. Η υψηλÏŒτερη κορυφή του είναι το “Μάτι” με υψÏŒμετρο 1.956 μÎτρα.
Η συμβολή του είναι καθοριστική στη διατήρηση της ευφορίας της περιοχής, καθÏŽς απÏŒ το βουνÏŒ αυτÏŒ ξεκινο�ν πολλά ρÎματα, σε συνδυασμÏŒ και με τις πολλÎς πηγÎς που αναβλ�ζουν. Το ÏŒρος Παγγαίο, μαζί με τις φυσικÎς του ομορφιÎς, τις μεγάλες ορθοπλαγιÎς, τις κατάφυτες απÏŒτομες βουνοπλαγιÎς και τους χείμαρρους που ξεκινο�ν απÏŒ αυτÎς και στο σ�νολο του, την ομοίωση του με Îνα αλπικÏŒ τοπίο, ήταν γνωστÏŒ και για την οργιÏŽδη ποικιλία της χλωρίδας και την πλο�σια πανίδα που διÎθετε και δεν είναι τυχαίο, ÏŒτι στην περιοχή αυτή ανάμεσα στις οξιÎς, τις δρ�ες και τα πλατάνια, δημιουργήθηκαν θίασοι που υμνο�σαν τον θεÏŒ ΔιÏŒνυσο. Αυτοί με τα πλο�σια ηχοχρÏŽματα της μουσικής, συνÎθεταν μαζί με τους Σάτυρους, Îνα εκστατικÏŒ χορευτικÏŒ τοπίο που συνταίριαζε απÏŒλυτα με τα ζωÏŽδη ανθρÏŽπινα Îνστικτα και πράξεις. Σήμερα μÎσα απÏŒ πιο γαλήνια φυσικά στοιχεία, απαλλαγμÎνα απÏŒ τις διονυσιακÎς καταβολÎς του ÏŒρους, συνθÎτει Îνα μοναδικÏŒ και αξιÏŒλογο οικοσ�στημα.
ΑπÏŒ αρχαιοτάτων χρÏŒνων, η εν λÏŒγω περιοχή ήταν ξακουστή, λÏŒγω της �παρξης των μεταλλείων χρυσο� σε αυτήν και τα οποία αποτελο�σαν το μήλο της Έριδος για διάφορες πÏŒλεις της αρχαιÏŒτητας, ενÏŽ φαίνεται ÏŒτι αποτελο�σαν και την κ�ρια πηγή χρηματοδÏŒτησης της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου εναντίον των ΠερσÏŽν. Στη σ�νδεση με το σήμερα, ο τομÎας της εξÏŒρυξης των πετρωμάτων, είναι αρκετά διαδεδομÎνος στην περιοχή και αφορά σε μεγάλο κομμάτι εξαγωγικής δραστηριÏŒτητας. Κατά γενική ομολογία το Παγγαίο αποτελεί, μετά τον ÎŒλυμπο, το πιο ιστορικÏŒ βουνÏŒ της Ελλάδος, Îνα βουνÏŒ γεμάτο χρυσάφι ÏŒπως μαρτυρο�ν και τα ιστορικά κείμενα.
ÎŒσον αφορά στη φυσική ομορφιά του Παγγαίου συνδυαστικά με τα υπÎροχα χρÏŽματα, που αντανακλο�ν οι κορυφÎς του στις γειτονικÎς σε αυτÏŒ παραθαλάσσιες εκτάσεις της επαρχίας, μπορο�με να πο�με, ÏŒτι συνθÎτουν Îνα ιδιαίτερα μυστηριακÏŒ περιβάλλον, το οποίο Îχει επίδραση απÏŒ τον αμιγÏŽς βουνίσιο χαρακτήρα που διαθÎτει και προκαλεί ιδιαίτερη πηγή Îμπνευσης για εξερε�νηση, στο επισκÎπτη του χρυσοφÏŒρου αυτο� ÏŒρους, μÎσα απÏŒ περιπατητικά μονοπάτια, σπήλαια με βραχογραφίες και καθαρά στοιχεία εναλλακτικο� τουρισμο�.
ÎŒσον αφορά στο κομμάτι του θρησκευτικο� τουρισμο� της περιοχής του Παγγαίου, στην βÏŒρεια ÏŒψη του ÏŒρους και σε υψÏŒμετρο περίπου 600 μÎτρων, βρίσκεται η Ιερά Μονή Παναγίας Εικοσιφοίνισσας, ÏŒπου είναι κτισμÎνη στην πλαγιά ενÏŒς υψÏŽματος, στην κορυφή του οποίου προÏ‹πήρξε αρχαιοελληνικÏŒς ΝαÏŒς. Η Μονή είναι προσβάσιμη απÏŒ τα δυτικά μÎσω του επαρχιακο� οδικο� δικτ�ου του Νομο� ΣερρÏŽν.
«ΑρκετÎς φορÎς βλÎποντας πάνω απÏŒ το ΣτρυμονικÏŒ ΚÏŒλπο να διαγράφεται στα δ�ο άκρα του ορίζοντα απÏŒ τη μια η κωνική σιλουÎτα του Άθωνα και απÏŒ την άλλη η κορυφή του Παγγαίου, αναρωτήθηκα ποιο απÏŒ τα δ�ο βουνά δικαιο�ται να πάρει στην παγκÏŒσμια ιστορία το ÏŒνομα “Î†γιο ÎŒρος”. ΔιÏŒτι, αν η Πολιτεία των ΑγιορειτÏŽν μοναχÏŽν είναι Îνα μοναδικÏŒ παγκÏŒσμιο φαινÏŒμενο πνευματικο� εξαγνισμο�, το Παγγαίο περιλαμβάνεται ανάμεσα σε εκείνες τις ιερÎς κορυφÎς απÏŒ τις οποίες ξεχ�θηκαν προς τον αρχαίο κÏŒσμο μυστικιστικÎς λατρείες και θρησκευτικÎς ζ�μες, που την επίδρασή τους, ÏŒσο και αν αυτή δεν μπορεί ε�κολα να μετρηθεί, δεν θα την αρνηθεί ποτÎ κανείς»
(Έτσι προλÏŒγισε το βιβλίο του “Λατρείες και Μ�θοι του Παγγαίου” στις αρχÎς του 20ου αιÏŽνα ο αρχαιολÏŒγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Νανσί, Πωλ ΠερντριζÎ.)
Μυθολογία
Το ÏŒρος στις απαρχÎς ονομαζÏŒταν Καρμάνιον. Την σημερινή του ονομασία την Îδωσε ο γιος του θεο� του πολÎμου Άρη και της Κριτοβο�λης, ο Παγγαίος ο οποίος με το τραγικÏŒ γεγονÏŒς της αυτοκτονίας του στις κορυφÎς του μη μπορÏŽντας να αντÎξει τις τ�ψεις για την αιμομιξία που είχε άθελα του προκαλÎσει με την θυγατÎρα του, δÎθηκε παντοτινά με τον τÏŒπο. Η μεγαλ�τερη μορφή ÏŒμως που ταυτίστηκε με το ÏŒρος είναι ο θεÏŒς ΔιÏŒνυσος μετά την εκδίωξη του στον τÏŒπο αυτÏŒ απÏŒ τον βασιλιά της Θράκης Λυκο�ργο. Η εκδίκηση του θεο� ήταν άμεση προς το βασιλιά που, αφο� του επÎβαλε μÎθη, τον Îκανε να σκοτÏŽσει τον ίδιο του τον γιο, νομίζοντας ÏŒτι ήταν αμπÎλι την ÏŽρα του κλαδÎματος και σαν να μην Îφτανε αυτή του η τιμωρία, καταράστηκε τη γη σε ακαρπία μÎχρις ÏŒτου να θανατωθεί ο ίδιος ο βασιλιάς. Η θανάτωσή του, σ�μφωνα με την επικρατÎστερη μυθολογία, Îγινε στο Παγγαίο, με τον βασιλιά να είναι δεμÎνος και να τον κλωτσάνε άγρια άλογα. ΜÎσα απÏŒ τους Βάκχες και ιερείς του θεο� στην περιοχή αυτή αναφÎρεται ÏŒτι και ο ΟρφÎας με τη λ�ρα του που λάτρευε τον ήλιο ανÎβαινε κάθε αυγή στις κορυφÎς και τον εξυμνο�σε σαν ο πρÏŽτος των ανθρÏŽπων που τον καλωσÏŒριζε.
Αναρρίχηση
Στην βÏŒρεια πλευρά του βουνο� πάνω απÏŒ το γραφικÏŒ χωριÏŒ της Νικήσιανης δεσπÏŒζει μία απÏŒ τις πιο ψηλÎς κορυφÎς, το ονομαζÏŒμενο Τρίκορφο. Αποτελείται απÏŒ κάθετους βράχους και π�ργους που Îχουν 150-250 υψομετρικÎς διαφορÎς και χαρακτηρίζονται απÏŒ τους γνÏŽστες σαν Îνα υψηλο� επιπÎδου αναρριχητικÏŒ πεδίο. Για πιο πολλÎς πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Ε.Ο.Σ Καβάλας στην διε�θυνση www.eoskavalas.gr
Πανίδα:
Λ�κοι, Αγριογο�ρουνα, Αλεπο�δες, Ασβοί, Ζαρκάδια, Αετοί, Γεράκια, Κουκουβάγιες, Μπο�φοι, Νυχτερίδες
Χλωρίδα:
ΟξιÎς, ΚαστανιÎς, Πλατάνια, Δρυς, Άγριες ΑμυγδαλιÎς, Έλατα, Γκι, ΠαιÏŒνιες, Κρίνοι, Πουρνάρια
Ηλίας ΚοτσιρÎας