Ο�εινό Συγκ�ότημα Λεκανίου
Ο ορεινÏŒς ÏŒγκος στο Δήμο Χρυσο�πολης περιλαμβάνει τις νÏŒτιες πλαγιÎς της οροσειράς Λεκάνης, απÏŒ το Ποντολίβαδο δυτικά μÎχρι τον Παράδεισο ανατολικά. Η χαμηλή / κάτω περιοχή με μικρή κλίση αποτελείται απÏŒ κοκκινÏŒχωμα πάχους άνω των 30μ., η ψηλή περιοχή είναι βραχÏŽδης και αποτελείται περισσÏŒτερο απÏŒ ασβεστολιθικά πετρÏŽματα και λιγÏŒτερο απÏŒ γνε�σιο. Σε αυτÎς τις θÎσεις η δυναμική φυσική βλάστηση θα αποτελο�νταν απÏŒ δρυοδάση του είδους της χνοÏŽδους δρυÏŒς (Quercus pubescens), Îνα δάσος φυλλοβÏŒλων πλατ�φυλλων. ΛÏŒγω ÏŒμως των ανθρÏŽπινων δραστηριοτήτων, την χωρίς Îλεγχο υλοτομία και κυρίως την υπερβÏŒσκηση απÏŒ κατσίκια, με την πάροδο των χρÏŒνων προÎκυψε Îνας τ�πος βλάστησης τυπικÏŒς για την βÏŒρεια Ελλάδα σε παρÏŒμοιες θÎσεις. Παρατηρο�με συνήθως Îναν πυκνÏŒ θαμνÏŽνα �ψους ενÏŒς Îως δ�ο μÎτρων. Το είδος που κυριαρχεί είναι το Πουρνάρι (Quercus coccifera), Îνα αειθαλÎς δÎντρο, το οποίο εξ΄αιτίας της μακροχρÏŒνιας βοσκής εμφανίζεται σε μορφή θάμνου. Μαζί με άλλους θάμνους και μικρά δÎντρα ÏŒπως είναι το παλιο�ρι (Paliarus spina christi), η γκορτσιά (Pyrus amygdaliformis), ο γα�ρος (Carpinus orientalis), το άγριο σπαράγγι (Asparugus acutifolius), η άγρια ελιά (Olea europaea var sylvestris) δημιουργεί το πουρνάρι μια μορφή βλάστησης, τη λεγÏŒμενη ψευδομακκία βλάστηση. ΕνδιαφÎρον είναι, ÏŒτι σε αυτήν την θÎση ανθίζουν την άνοιξη πολλά είδη, πολ�χρωμων λουλουδιÏŽν ÏŒπως ο πανÎμορφος αγριÏŒκρινος (Iris reichenbachii) σε κίτρινο και μοβ χρÏŽμα και η ανεμÏŽνα (Anemone coronaria), που σε ανοιχτά σημεία σχηματίζει εντυπωσιακά κÏŒκκινα χαλιά. Με την ομορφιά τους καταπλήττουν οι ορχιδÎες ÏŒπως για παράδειγμα Hematoglossum caprinum, Orchis mascula και Anacamptis pyramidalis. Το πιο μεγάλο θηλαστικÏŒ ζÏŽο που ζει εδÏŽ είναι ο ασβÏŒς (Meles meles). Άλλα θηλαστικά είναι η αλεπο� (Vulpes vulpes), η νυφίτσα (Mustela nivalis) και ο λαγÏŒς (Lepus europaeus), πιθανÏŒν και η αγριÏŒγατα (Felis silvestris). Εντυπωσιακή είναι η μεγάλη πυκνÏŒτητα των αηδονιÏŽν (Luscinia megarhynchos). Άλλα τυπικά είδη πουλιÏŽν είναι ο αετομάχος (Lanius collurio), ο καστανολαίμης (Saxicola rubetra), ο μαυροτσιροβάκος (Sylvia melanocephala), ο σταχτοπετροκλής (Oenanthe oenanthe) και πολλά άλλα. Χαρακτηριστικοί αντιπρÏŒσωποι των ερπετÏŽν είναι οι χελÏŽνες (Testudo graeca, T. hermanni) η πράσινη σα�ρα (Lacerta viridis) και ο λαφιάτης (Coluber caspius). Τα αμφίβια σπανίζουν σε αυτÏŒν τον ξερÏŒ βιÏŒτοπο. Το πιο συνηθισμÎνο είναι ο μεγάλος φρ�νος (Bufo bufo spinosus).