Mağralar ()

Küçük Agion Theodoron kilisesi Zoneo Dağı’ndaki bir mağaranın içinde bulunmaktadır. Günümüze kadar ulaşan duvar resmi zaman olarak çeşitli dönemlere tanıklık etmiş görünüyor; fakat özellikle ibadet mekânı olarak düzenlendiği 11. ve 13. yüzyıla ait iki dönem dikkati çekmekte. Söz konusu ibadethane, inançlıların bir merdiven yardımıyla metal bir iskeletle ulaşabildiği gerçek bir mağaradır. Mağaranın duvarlarında, yağmalamalara ve tahribata rağmen, ziyaretçiler hala olağanüstü duvar sanatına tanıklık edebilir. Ulaşım birçok derenin ve doğal güzelliğe sahip muhteşem bir güzergâhta tarla yollarından sağlanmakta.

Drama kentinin 23 km kuzeybatısındadır ve nehir mağarası olmasıyla tüm Yunanistan’da tek olma özelliğini taşır. Doğal girişi, aynı zamanda Agitis adındaki nehrin kaynağıdır. Bu mağara çeşitli dönemlerde hem insanlara hem hayvanlara barınak olmuştur. Bugünkü girişinin yakınında yapılan arkeolojik kazılarda önemli paleolitik ve paleontolojik buluntulara rastlanmıştır; günümüzde bu değerli parçalar Drama Arkeoloji Müzesi’nde bulunmaktadır. Mağara ve çevresinde insan mevcudiyeti prehistorik dönemlere kadar uzanır. Bugüne kadar yaklaşık 12 km’de keşif yapılmış ve 10 km’lik güzergâh haritalandırılmıştır. 2000 yılından itibaren mağara ziyarete açılmıştır ve ziyaretçiler ilk 500 m’lik kısımda bu eşsiz olguyu görebilir. Mağaranın içi etkileyicidir ve ziyaretçiler suyun akıntısına ters olarak nehrin üzerinden ilerlerken çeşitli şekillerdeki beyaz ve kırmızı sarkıtlardan oluşan mağara süslerini inceleyebilir. Bugün mağaranın ana bölümüne bir koridor aracılığıyla bağlanan “Çark Salonu” adını 8 m’lik bir su çarkının varlığına borçludur; Osmanlı döneminden beri bölgenin su ve sulama ihtiyacını karşılamıştır. Bu salonda tavandaki 8x12 m boyutundaki açıklık da ziyaretçileri büyülüyor; büyük ihtimalle etraf köylerden gelenlerin girişi ve mağaradan nehre geçişi sağlıyordu. Ayrıca mağaranın çevresinde çınarlar, kavaklar ve söğütlerle bir serinlik vahası yaratarak ovaya güçle suların aktığı kemerli açıklık da çok etkileyici olmakla beraber ziyaretçilerine olağanüstü bir dinlenme alanı sağlamakta. Mağarada çoğu mikro faunaya ait 37 cins hayvan yaşamaktadır; bunlardan 6’sı uluslararası bilim dünyası tarafından ilk kez tanındı. Ayrıca çeşitli balıklar, yarasa ve susamuru ve kunduz gibi daha büyük memelilere de rastlanır.

Makris’in ana meydanından limana doğru inerken göreceğiniz yürünmesi zor 300 m uzunluğunda bir patika, Homeros’un Odyssea destanındaki kiklop olan Kiklop Polifimos mağarasına gider. Efsane mağara sahnesi ve yukarıdan bakıldığında denize atılmış gibi görünen büyük taşların mevcudiyetiyle bu senaryonun ilerlemesini sağlar. Mağara prehistorik dönemlerde kullanıldığından ve Balkanlar’daki Neolitik döneme ait önemli bir yerleşim birimlerinden biri bulunduğundan bu mevki çok büyük öneme sahiptir.

Mağara yaklaşık 350 metre uzunluğa ve 15-20 m genişliğe sahiptir ve arkeolojik sit alanı olarak korunmaktadır. Mağara halkın ziyaretine kapalıdır; sadece bilim ve araştırma gruplarının inceleme yapmaları için ziyaretlere müsaade edilmektedir. Mağara içinde sarkıtlar ve sarkıt formlarında taşlar vardır; bunun yanı sıra nadir hayvanların yaşam alanıdır. Avrupa’da yaşayan 300 yarasa türünden 10’unun yaşam alanı olarak kayda geçmiştir. Bugüne kadar gerçekleştirilen arkeolojik kazı çalışmalarında gün ışığına çıkarılan seramikler, mağaranın Neolitik dönemde yerleşim birimi olara kullanıldığının kanıtıdır. Mitolojiye göre Odisseas ve yoldaşları, Truva Savaşı dönüşünde Maronia limanına varır varmaz tek gözlü dev Kiklopas tarafından tuzağa düşürülür bu mağaraya hapsolur. Daha sonra Odisseas ve yoldaşları Maronia şarabını kullanarak tek gözlü devi sarhoş edip kaçmayı başarır.